...
Een BiDi glasvezel transceiver, ook wel bekend als bidirectionele transceiver, is een type optische communicatieapparaat dat gebruikt wordt in glasvezelnetwerken. Het staat toe om data te verzenden en ontvangen over een enkele glasvezelkabel, in tegenstelling tot de traditionele transceivers die twee vezels nodig hebben - één voor het verzenden en één voor het ontvangen van data.
BiDi glasvezel transceivers maken gebruik van verschillende golflengtes (kleuren) van licht om data in beide richtingen te versturen. Hierdoor kunnen ze tegelijkertijd gegevens verzenden en ontvangen zonder interferentie. Dit wordt gerealiseerd door gebruik te maken van een zogenaamde wavelength division multiplexing (WDM) technologie, die het mogelijk maakt om meerdere golflengtes over dezelfde vezel te transporteren.
De meest voorkomende golflengtes die worden gebruikt in BiDi transceivers zijn:
1310 nm (nanometer) en 1550 nm: Dit zijn de meest traditionele golflengtes die worden gebruikt in bidirectionele glasvezeltransceivers. Het ene uiteinde van de verbinding gebruikt 1310 nm om te zenden en 1550 nm om te ontvangen, terwijl het andere uiteinde het tegenovergestelde doet: 1550 nm om te zenden en 1310 nm om te ontvangen.
1490 nm en 1550 nm: Dit is een andere populaire combinatie van golflengtes die wordt gebruikt in BiDi transceivers. Net als bij de 1310/1550 nm-combinatie, zullen de apparaten aan elk uiteinde van de verbinding de golflengtes voor verzenden en ontvangen omwisselen.
Een voordeel van BiDi glasvezel transceivers is dat ze de hoeveelheid benodigde glasvezelkabel verminderen, wat kan leiden tot lagere kosten en minder complexiteit in glasvezelnetwerken. Ze worden vaak toegepast in FTTH netwerken. (Fiber-To-The-Home)